Richard doet Emerce; Tweevingerig

Ik haat mezelf. Altijd bezig met nieuwe concepten en ideeën en spannende mensen ontmoeten. Blind vertrouwen dat er dan altijd genoeg inkomen is voor alle werknemers, die hard werken om alles te realiseren. Een soort fundamenteel vertrouwen dat als ik mijn kracht juist benut, alles op zijn plaats valt. 

Maar er zijn ook rekeningen die betaald moeten worden. Zoals de mobiele abonnementen. Al jaren heb ik hetzelfde Blackberry-abonnement. Nooit naar omgekeken verder, het is slechts een middel om sneller te kunnen werken en mensen te bereiken. Volgens mijn boekhouder bleek ik echter erg veel te bellen. Na een rondje bellen met de belboer bleek dat ik al jaren het dubbele betaalde omdat mijn abonnent verlopen was. Ik kan me niet voorstellen dat een bedrijf dit zou doen met jarenlang trouw betalende klanten. Elke marketing euro blijkt gestoken te worden in het veroveren van nieuwe, of eigenlijk afpakken van andermans, klanten. 

Is er echt geen budget vrij om trouwe klanten te benaderen en ze nog meer aan je te binden? Dat was mijn eigen verantwoordelijkheid, vertelde de belboer. Die handschoen heb ik opgepakt, ik ben overgestapt naar een andere belboer. Met een loyaliteitsplan en een slechter netwerk. Ik heb gewoon behoefte aan liefde, voor ik mezelf nog meer ga haten. Ik voelde me vies en verwaarloosd na mijn jarenlange relatie met mijn belboer. Het was een belhoer geworden. 
Nieuwe relatie, nieuwe gsm. Ik heb nog nooit mijn persoonlijkheid aan een telefoon gekoppeld. Na ja, Blackberry, wat zegt dat over mij?

Toen de iPhone in Amerika gelanceerd werd, besloot een aantal vrienden van mij in the Valley om in een slaapzak voor de Apple outlet te gaan liggen. Ze moesten en zouden hem als eerste hebben. Vreemd genoeg allemaal mannen, bij de vrouwen kwam het idee niet eens op. Onder deze vrienden zaten een klerenverkoper en een McDonalds bedrijfsleider. Dat zijn de early adopters. 

Het verwarde me een beetje. Deze telefoon was toch sexy? Moest niet eerst Paris Hilton ermee bellen, of Brad Pitt, of George Clooney terwijl hij een een bakje marketing victim koffie drinkt?  En dan moeten wij simpele zielen toch smachten naar die foon? Veel van mijn vrienden in Nederland, inderdaad allemaal mannen, mailden me of ik ook zo’n MacBel voor hen kon meenemen. Iedereen wilde een harde plasser krijgen. Is that your MacBel or are you just happy to see me?

Eerlijk blijft eerlijk, de MacBel is meer dan alleen geil: na meer dan een jaar is-ie nog steeds hot. Voor een relatie met zo’n vooruitzicht wil ik best wel gaan. Ik wil ervoor op de stoep gaan liggen omdat ik in het begin nog een beetje blind ben. Maar onze relatie zal op meer gebaseerd zijn dan alleen uiterlijk vertoon. Want waar ik tot nu toe nog steeds in de eenvingerige relaties zit, wil ik ook overstappen naar een relatie waar ik eindelijk met twee vingers kan gaan werken. Ik wil ook liefhebben. 

Dit artikel is 1 maart 2009 gepubliceerd op http://www.emerce.nl