Richard doet Emerce; Geen gezicht

Het voelt vreemd om voor tv en internet-tv opnames te maken voor de promotie van Respectance, een sociaal netwerk waar mensen hun overleden dierbaren kunnen eren. De meeste Amerikaanse presentatoren en redacties zien de dood toch als negatief en eng onderwerp. Gelukkig krijgen we goede feedback op onze optredens bij Vator.tv van Bambi Francisco en Better.tv in New York. Daarbij zien we ook nog een mooie groei in onze statistieken. Vator.tv is een site gericht op investeerders in de internetwereld.

Bettech.tv is een soort online huisvrouwenprogramma, vol gezellige tips voor Thanksgiving en suggesties hoe vrouwen zichzelf kunnen laten gelden op het internet. Niet alleen maar chatten over suffe onderwerpen, maar ook online tributes maken voor hun ouders of – treuriger – hun kinderen.

Nooit was het een vooropgesteld doel om mijzelf en mijn businesspartner naar voren te schuiven. We wilden de promotie van de site het liefst via ons netwerk uitvoeren. Toch ontkomen we er in Amerika niet aan om onszelf meer op de voorgrond te plaatsen. Men wil vlees en bloed zien. In Californië, en dan met name San Francisco, is authenticiteit en sympathie voor de mens achter een project erg belangrijk. Zo is bijvoorbeeld het gigantische anonieme Starbucks totaal not done in Frisco. Het wordt gezien als de McDonalds onder de koffiehuizen, op elke straathoek te vinden. Je Venti Latte drink je dus niet daar. Het oudere Peet’s coffee is kleinschaliger en dus geloofwaardiger, ambachtelijker. Tot voor kort kon je Peet bijna zelf tegen het lijf lopen in zijn zaak. Tot voor kort dus, want ondernemer Peet, een Hollander van origine, is dit jaar helaas bijgeschreven op Respectance.

Kijk ook naar de andere voorbeelden van geslaagde online gerelateerde ondernemingen. De meest succesvolle sites zijn nadrukkelijk met hun onstaangeschiedenis of oprichters naar voren getreden. Je wordt doodgegooid met Michael Arrington van TechCrunch. Het verhaal van de Google-jongens gonst rond: “gewone nerds die opeens enorm succes hadden”. Craig van Craigslist houdt alles lekker non-commercieel  en is dus geloofwaardiger. Steve Jobs lanceert de Apple-producten steevast in simpele spijkerbroek met zwarte coltrui of een ander zwart bovenstuk. Ook die jongen van Facebook, Mark Zuckerberg, is werkelijk overal aanwezig. Facebook werd gepromoot als studentenproject, neergezet voor eigen gebruik en gestuurd door een soort wonderkind.

Dit verhaal heeft zeer goed gewerkt in de strijd met concurrent MySpace.

Sites hebben in de States een probleem wanneer niet duidelijk is welke mensen erachter zitten of als de sites té commercieel van opzet zijn. Alle Amerikanen willen zelf succesvol zijn, maar associëren zich ook graag met het succes van anderen. Hoe werkt dat in Nederland? Ik moest even denken welke online gerelateerde ondernemingen als sympathiek-commercieel gelden. Met een duidelijk vrouw en of man die de zaak draagt. De eerste naam die te binnen schiet is Nina Brink, al was zij niet echt sympathiek-commercieel. Verder hadden we Adam Curry, die is ook een beetje weggezet als vreemde kwibus met grote Amerikaanse dromen. Misschien dat Raymond Spanjar van Hyves in de buurt komt van “Facebook-guy”. Maar wie zijn bijvoorbeeld de gezichten achter Geenstijl? Of hebben zij door dat Nederland niet zo zit te wachten op mensen die het maken? Misschien moet je om het in Nederland te maken een soort Frans Bauer of Marco Borsato achter een site zetten.

Het is vooral belangrijk dat ze “zo lekker gewoon” zijn gebleven. Liever een koningin die gezellig koekhapt dan een premiersvrouw die elke dag in designerkleding in haar Porsche rondrijdt.

Dit artikel is 1 december 2007 gepubliceerd op http://www.emerce.nl