Richard doet Emerce; Motherpoker

Ik zette mijn eerste stappen in het nachtleven toen mijn zus al een jaar naar de lokale disco voor jongeren ging en zichzelf erg volwassen en wereldwijs vond. Het wekelijkse discobezoek kwam natuurlijk tegen een prijs, die haar ook bijna wekelijks weerhield om te gaan. Wanneer zij buiten nog wat stond na te praten met haar vrienden, stond mijn vader haar, pal voor de ingang, al op te wachten om haar met de fiets naar huis te escorteren. Een grotere vernedering is op die leeftijd niet denkbaar.

Kunnen deze sociale gevoelens online genegeerd worden? Heb ik iets gemist en is het tegenwoordig enorm cool voor een veertienjarige om haar ouders als online vrienden te hebben bij Myspace, Facebook of Hyves? Mijn zus zou gegruweld hebben van het idee dat haar vader één van haar vrienden was in een dergelijk sociaal netwerk. Moet je eens indenken, een vader die even online gaat op Hyves om te zien wat de meiden nu weer aan het doen zijn.

Ik werd onlangs gepoked door leeftijdsgenoten en professionele relaties in Facebook. Maar is dat überhaupt de beste manier om met elkaar in contact te blijven? Als ik kijk naar de sociale evolutie van mijn leven, zie ik dat veel vrienden uit elkaar gegroeid zijn. Mijn vriendenlijst van vroeger zou me nu snel een ongemakkelijk gevoel geven.

Zou er een optie zijn geweest om bepaalde irrelevant geworden mensen te ‘ontvrienden’ in mijn netwerk? Of zou ik nu trots zijn geweest om mijn duizendste vriend te verwelkomen met mijn huidige leeftijd, ondanks het feit dat 95 procent van mijn vriendenlijst slecht vulling zou zijn geweest?

Facebook was oorspronkelijk exclusief voor studenten bedoeld. Deze beperkte doelgroep is één van de succesfactoren geweest, je wist immers wie je online kon verwachten. Maar om dat succes internationaal te verzilveren heeft Facebook besloten om zijn doelgroep op te rekken. Nu kan iedereen lid worden en zijn we daadwerkelijk in staat om onze ouders te poken. Het blijft twijfelachtig of we daar werkelijk aan toe zijn.

Het internet heeft veel gedaan aan de manier hoe we met elkaar omgaan, zowel sociaal als professioneel. Toch zijn er bepaalde sociale patronen die niet zullen verdwijnen door de mogelijkheden van het internet. Iedereen gaat door fases in zijn leven. Tijdens die fases hebben we verschillende behoeften, meningen, gevoeligheden en vrienden.

Wat ik hier zie, is dat er steeds meer niche-netwerken bijkomen. Dat is de echte trend: de omgeving waar jij persoonlijk relevantie en context vindt, niet de netwerken waar de meeste mensen bij zijn aangesloten. Voorbeelden hiervan zijn http://www.mayasmom.com voor moeders met kinderen, http://www.webkinz.com en http://www.myepets.com voor jongere kinderen. De gebruikers van de toekomst zullen veeleisender zijn dan de huidige gebruikers van de mainstream sociale netwerken.

Als ik terugkijk ben ik blij dat niet mijn hele leven op internet is vastgelegd, in vriendenlijsten en blogs. Het is een ‘blessing in disguise’ dat ik bepaalde periodes, mensen en acties mag vergeten. En dat mijn ouders niet weten met wie mijn zus en ik op zaterdag in de disco hingen.

Dit artikel is 8 oktober 2007 gepubliceerd op http://www.emerce.nl

http://www.emerce.nl/nieuws/motherpoker